امیریا حضرت معصومه علیها السلام امیر میکائیل زاده به خاک کرب و بلا گر نمی رسد دستت یقین نما که شه کربلای ما اینجاست نظر نما تو به گلدسته های نورانی عزیز فاطمه مشگل گشایِ ما اینجاست بریز اشک ندامت ز دیده، ای زائر مکان بخشش جرم و خطای ما اینجاست نوای دل چو برون آید از دل محزون یقین نما که حریم نوای ما اینجاست بگو به دختر موسی بن جعفر حاجت خود بدان که مرهم درد و دوای ما اینجاست ببوس با ادب این آستان قُدسی را برای اینکه دُرِ پُربَهایِ ما اینجاست نگاه کُن به کرامات بی حساب و کتاب چراغ معرفت و رهنمای ما اینجاست سلام گوی و جوابت بگیر و آگه باش مزار خواهر موسی الرضای ما اینجاست برون بکن دل خود را ز جهل و تاریکی بسوزد آنکه دلش از برای ما اینجاست شود به آمدنت این زمین قُم شاهد به روز حشر بگو رَدّپای ما اینجاست به گُنبدی که کند خیره چشمهایت را نگاه کُن ز دلت دِلرُبای ما اینجاست اگر ز معصیت آلوده گناه شدی بدان که عزّت و روح و صفای ما اینجاست نمی رویم از اینجا بدون اَخذِ مُراد نُزول رحمت و لطف خدای ما اینجاست «امیر» غم مخور از وحشت حساب جزا شفیعه عرصات و جزای ما اینجاست
امیریا حضرت معصومه علیها السلام امیر میکائیل زاده به خاک کرب و بلا گر نمی رسد دستت یقین نما که شه کربلای ما اینجاست نظر نما تو به گلدسته های نورانی عزیز فاطمه مشگل گشایِ ما اینجاست بریز اشک ندامت ز دیده، ای زائر مکان بخشش جرم و خطای ما اینجاست نوای دل چو برون آید از دل محزون یقین نما که حریم نوای ما اینجاست بگو به دختر موسی بن جعفر حاجت خود بدان که مرهم درد و دوای ما اینجاست ببوس با ادب این آستان قُدسی را برای اینکه دُرِ پُربَهایِ ما اینجاست نگاه کُن به کرامات بی حساب و کتاب چراغ معرفت و رهنمای ما اینجاست سلام گوی و جوابت بگیر و آگه باش مزار خواهر موسی الرضای ما اینجاست برون بکن دل خود را ز جهل و تاریکی بسوزد آنکه دلش از برای ما اینجاست شود به آمدنت این زمین قُم شاهد به روز حشر بگو رَدّپای ما اینجاست به گُنبدی که کند خیره چشمهایت را نگاه کُن ز دلت دِلرُبای ما اینجاست اگر ز معصیت آلوده گناه شدی بدان که عزّت و روح و صفای ما اینجاست نمی رویم از اینجا بدون اَخذِ مُراد نُزول رحمت و لطف خدای ما اینجاست «امیر» غم مخور از وحشت حساب جزا شفیعه عرصات و جزای ما اینجاست
